Sorry, het is al weer een paar maanden geleden dat ik schreef.
Maar ja druk druk druk en dan ook nog die corona. .
Ik zal jullie even bijpraten vanaf september. Het gaat geweldig met me. De baas is super trots op mij.
Ik luister al beter en beter en ben kerngezond. Wel ben ik een beetje een zinnige eter.
Patatjes ( Morris en Jim's benaming voor lekkere vleeshapjes) en snoepbotjes lust ik de hele dag.
Brokjes wat minder. Ja die luxe zachte maar de gezonde krokante kan ik zomaar een dag geen zin in hebben.
Echter ik kan wachten hoor. Wel twee dagen als het moet. Maar dan begint de honger het toch te winnen
van mijn voorkeuren en schrok ik de volle bak leeg. Ja ik heb het nog niet 100% door, maar volgens mij
krijg ik pas pattatjes als de bak leeg is. Morgen maar weer eens goed opletten.
Waar mogelijk loop ik los, alleen niet langs de straat. Thuis ben ik heel rustig. Alleen moet ik mijn baasjes
toch wel waarschuwen en beschermen tegen vreemd volk. De baas zegt dat, dat  bij de stabij zit ingebakken.
Net als op ongedierte jagen en vee drijven. Ook dat mag helaas allemaal niet van hem.
Echter hij vindt het duidelijk niet leuk als ik begin te blaffen.
Ook ben ik over enthousiast wanneer er bekenden langskomen en spring nog steeds tegen ze op.
 Maar volgens de baas is dat ook een beetje de schuld van deze bezoekers, die even enthousiast mij begroeten en zo
mij aanmoedigen . Is echt helemaal niet nodig hoor. Ik ruik en zie  echt op afstand al of het goed volk is en dat is genoeg.
Over dat ruiken gesproken. Dat wordt niet alleen al beter, dat is zeer scherp. De baas heeft voor mij geen geheimen meer.
Hij kan mijn speeltjes of botten stiekem verstoppen. Binnen enkele ogenblikken heb ik ze weer gevonden. We zijn nog een
paar keer met de camper weggeweest. Lekker wandelen en strunen of hollen naast de fiets.
Echter dat is ook door die rotcorona even voorbij.
Ik wordt al betere vrienden met neefje Zeb. Zeb blijft ook regelmatig slapen en we kunnen ook heerlijk samen
door het veld rennen. Neefje Pep zie ik wat minder, maar gaat ook best goed al wil die niet zo lekker spelen en rennen.
Elke week ga ik even bij mijn broer Jack langs of hij komt bij mij. Nou berg je dan maar
Dat is toch geen stoeien meer maar vechten wordt er dan gezegd. Maar hij zal weten dat ik de sterkste en de slimste ben. En maak je
maar geen zorgen dit vinden wij pas echt leuk. Volgende keer
hoop ik hiervan een  filmpje te maken




 tot volgende week
 Jim